Ήμουν παιδάκι τεσσάρων χρόνων με τα σχισμένα κοντοπαντέλονα, αλλά την ημέρα εκείνη κάτι ήταν διαφορετικό στο χωριό μου τον Κοντεμένο. Τους έβλεπα όλους να κλαίνε, να τρέχουν πάνω κάτω σαν τρελοί, θυμάμαι που ρωτούσα τη μητέρα μου, «γιατί κλαίνε όλοι στο χωριό;» χωρίς να παίρνω απάντηση. Άλλωστε, τι να μούλεγαν σε τέτοια ηλικία και να καταλάβαινα;
Καταδικάζουμε απερίφραστα την μετάβαση του προέδρου της ΚΟΠ Κωστάκη Κουτσοκούμνη στα κατεχόμενα , όχι μόνο διότι αναγνώρισε την «Τουρκοκυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου » και το «πρωτάθλημα» της δίνοντας το «κύπελλο πρωταθλητή» στην ομάδα της Λεύκας, αλλά και επειδή αναγνώρισε το ίδιο το ψευδοκράτος φωτογραφιζόμενος μειδιάζοντας μπροστά από το σύμβολο του. Η ενέργεια αυτή του Κωστάκη Κουτσοκούμνη
Βρισκόμαστε μόλις μια ανάσα πριν από τις εκλογές για ανάδειξη των αντιπροσώπων μας στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, και η οικονομική, κοινωνική και εθνική κατάσταση της πατρίδας μας βρίσκεται σε επικίνδυνη καμπή. Από την μια η πολιτική απόφαση της κυβέρνησης Αναστασιάδη για κούρεμα των καταθέσεων τον Μάρτιο του 2013, έχει ακολουθήσει η κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας κυρίως
Στην Κύπρο ξέρουμε καλά τι σημαίνει προσφυγιά. Τη ζούμε καθημερινά. Το χειρότερο όμως είναι ότι είμαστε πρόσφυγες μέσα στην ίδια μας την πατρίδα. Γι” αυτό μπορούμε, καλύτερα ίσως από κάθε κομμάτι του Ελληνισμού, να καταλάβουμε τον πόνο του ξεριζωμού του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού. Η 19η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των
Ότι δεν κατάφερε το άνοιγμα των οδοφραγμάτων προ δεκαετίας, το οποίο ανέστησε οικονομικά το ψευδοκράτος και μετέτρεψε μεγάλο μερίδιο του ελληνικού λαού του μαρτυρικού μας νησιού σε τουρίστες και χορηγούς του κατοχικού Αττίλα, επιχειρεί να γίνει σήμερα με πρωτοστάτες τον Αρχιεπίσκοπο και τον φίλο του –όπως ο ίδιος ο Μακαριώτατος αποκαλεί – μουφτή των κατεχομένων.
Η 6η Απριλίου 1941 είναι δυστυχώς μια ξεχασμένη μέρα στο χρονοντούλαπο της ελληνικής ιστορίας, η οποία όμως θα έπρεπε να τιμάται ισότιμα με την 28η Οκτωβρίου 1940 απ’ όλο τον Ελληνισμό, ως η μέρα του δεύτερου ΟΧΙ και της ηρωικής αντίστασης των Ελλήνων απέναντι στην γερμανική εισβολή. Εκείνο το πρωινό, ο διάδοχος του Ιωάννη Μεταξά,
Ξημερώματα 1ης Απριλίου 1955. Εκρήξεις σε όλη την Κύπρο. Οι εκρήξεις ετούτες εσήμαναν ένα άλλο ξημέρωμα. Το ξημέρωμα μιας νέας εποχής για τον Κύπριο. Ήταν το ξημέρωμα που θα έφερνε έναν νέον ήλιο, έναν ήλιο που θα μεσουρανούσε πάνω από την Κύπρο για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια στην Κύπρο δεν
Αφορμή για την έκδοση αυτής της ανακοίνωσης, αποτελεί η λανθασμένη και επικίνδυνη επιλογή της διεύθυνσης του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου, να διοργανώσει αύριο 26 Μαρτίου μαζί με άλλους οργανισμούς, εκδήλωση με θέμα την επανένωση της Κύπρου, όπου κύριος ομιλητής θα είναι ο τέως κατοχικός ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Να υπενθυμίσουμε ότι ο πρώην εγκάθετος της Άγκυρας,
Στις 19 Ιουνίου 1821, έφτασε με 3 πλοία ο πυρπολητής Κωσταντίνος Κανάρης που αποβιβάστηκε στην Ασπρόβρυση της Λαπήθου. Ο Κανάρης ήλθε με έγγραφα της Φιλικής Εταιρείας.Έγινε δεκτός με ζητωκραυγές από τους Έλληνες της περιοχής που τον βοήθησαν όπως μπορούσαν. Φαίνεται ότι ο Κανάρης φεύγοντας πήρε μαζί του,τους Κυπρίους που σχημάτισαν τη «Φάλαγγα των Κυπρίων». Η
Ως Ανεξάρτητη Φοιτητική ΈΠΑΛξη για μια ακόμη χρονιά καταφέραμε να δώσουμε ισχυρό χτύπημα στην κομματοκρατία εντός του Πανεπιστημίου μας, όχι μόνο με την ίδια μας την ύπαρξη αλλά και με την κατάκτηση 2 αυτόνομων εδρών στη ΦΕΠΑΝ. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους μας στήριξαν σε αυτό τον σκληρό και άνισο αγώνα ενάντια στο κομματικό κατεστημένο.