Από τον Διγενή στον Πλούτωνα*

του Αντώνη Καζαμία
Εκπροσώπου Μεταπτυχιακών Φοιτητών Α.Φ.ΕΠΑΛξης Πανεπιστημίου Κύπρου

Η τελευταία εξόρμηση προς την Ένωση (1971-1974)

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή γινόμαστε μάρτυρες ενός ανηλεούς υβριστικού ορυμαγδού κατά του προσώπου του Γεωργίου Γρίβα Διγενή. Επ’ ευκαιρία του ετήσιου μνημόσυνου του Ήρωα λογής λογής  πολιτικάντηδες, δημοσιογραφίσκοι, ψευδοιστορικοί και διαχρονικοί υβριστές του Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α και της Ενωτικής Ιδεολογίας αρχίζουν εργολαβικά να καθυβρίζουν με τους πιο αισχρούς χαρακτηρισμού τον Διγενή, κτυπώντας έτσι ολόκληρη την ενωτική παράταξη και Ιδεολογία. Στο πρόσωπο του Διγενή συγκεντρώνεται όλο το μένος κατά αυτών που διαχρονικά αγωνίσθηκαν και θυσιαστήκαν για το απόλυτο Ιδανικό, την Ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Το όνομα «Διγενής» ακόμη και εν έτει 2012 θεωρείται ταμπού στην Κυπριακή κοινωνία και όσοι προσπαθούν κατά καιρούς να το αγγίξουν πριν ελαχίστων εξαιρέσεων διακατέχονται από ιδεοληψίες και αγκυλώσεις οι οποίες δημιουργούν λανθασμένες πέρα για πέρα εντυπώσεις.  Ο Διγενής έχει ταυτιστεί από υβριστές του και μη ως ο κύριος υπαίτιος για τα δεινά της Κύπρου. Αυτοί οι οποίοι βγήκαν «νικητές» μετά τον όλεθρο του καλοκαιριού του 1974 ήταν φυσικά η Μακαριακή παράταξη η οποία επέβαλε κατά το δοκούν  την Ιστορική της «γραμμή»  για τα γεγονότα προ του πραξικοπήματος και της Τουρκικής εισβολής. Η ενωτική παράταξη και ο Αρχηγός αυτής πλέον βρίσκονταν και εν πολλοίς βρίσκονται ακόμη σε ένα άτυπο εδώλιο κατηγορουμένου. Τρανό παράδειγμα το περσινό φιάσκο του πορίσματος του φακέλου της Κύπρου από την Βουλή των Αντιπροσώπων. Μέσα από το άρθρο αυτό θα προσπαθήσουμε να επανατοποθετήσουμε τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν από το Φθινόπωρο του 1971, με την μυστική άφιξη του Διγενή στην Κύπρο μέχρι και τον θάνατο αυτού στις 27 Ιανουαρίου 1974 στην ορθή Ιστορική τους βάση.

Το άρθρο αυτό λοιπόν θα προσπαθήσει να απαντήσει σε κάποια έκδηλα ερωτήματα τα οποία ταλαιπωρούν τόσο τους Ιστορικούς αλλά και την Κυπριακή και όχι μόνο κοινωνία και τα οποία έχουν να κάνουν με την δραματική τριετία 1971-1974. ( Πατήστε “Διαβάστε τη Συνέχεια” για ολόκληρο το άρθρο )

Γεώργιος Γρίβας Διγενής

Ο Γεώργιος Γρίβας – Διγενής γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1897 στη Χρυσαλινιώτισσα στη Λευκωσία και τα νεανικά του χρόνια τα έζησε με την οικογένειά του στο Τρίκωμο.

Μετά την αποφοίτησή του από το Παγκύπριο Γυμνάσιο το 1915, πήρε την απόφαση να γίνει αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Το 1916, μετά από εξετάσεις, γράφτηκε στη Σχολή Ευελπίδων. Στον ελληνικό στρατό είχε λαμπρή καριέρα και έφτασε μέχρι τον βαθμό του συνταγματάρχη.

Έλαβε μέρος με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού στη Mικρασιατική Eκστρατεία, όπου και διακρίθηκε, καθώς και στις μάχες εναντίον των Ιταλών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής δημιούργησε την οργάνωση «Χ», που έδρασε εναντίον των Γερμανών.

Στο μεταξύ ως Κύπριος, ο Γεώργιος Γρίβας παρακολουθούσε τα γεγονότα στην ιδιαίτερή του πατρίδα. Μετά το Ενωτικό Δημοψήφισμα τον Ιανουάριο του 1950 και την άρνηση των Άγγλων να παραχωρήσουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στον Κυπριακό λαό ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή στους Κυπρίους παρά ο ένοπλος αγώνας.

Ο Γεώργιος Γρίβας μετέχει σε μυστική οργάνωση με πρωτεργάτες τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ´, τους αδελφούς Σάββα και Σωκράτη Λοϊζίδη και μερικούς άλλους. Το 1951 επισκέπτεται την Κύπρο και μελετά επί τόπου την όλη κατάσταση.

Στις 3 Οκτωβρίου 1952 επισκέπτεται ξανά την Κύπρο, κάνει αρκετές επαφές και θέτει τα θεμέλια της οργάνωσης της ΕΟΚΑ με βάση την οργάνωση Νεολαίας

Π.Ε.Ο.Ν. (Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση Νεολαίας) και την Ο.Χ.Ε.Ν. (Ορθόδοξος Χριστιανική Οργάνωση Νέων).

Στις 7 Μαρτίου 1953, στην Αθήνα, μαζί με τα άλλα 11 μέλη της Δωδεκαμελούς Επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄, δίνει τον όρκο για αγώνα απελευθέρωσης της Κύπρου, που είναι γνωστός ως ο Όρκος των Δώδεκα.

Στις 10 Νοεμβρίου 1954, το ιστιοφόρο «Σειρήν», ύστερα από ένα περιπετειώδες ταξίδι φτάνει στην Κύπρο και μεταφέρει τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή. Τον Διγενή συνόδευαν ο Σωκράτης Λοϊζίδης και ο Νότης Πετροπουλέας. Από τούτη τη στιγμή ο Γεώργιος Γρίβας αναλαμβάνει Αρχηγός της μυστικής Οργάνωσης Ε.Ο.Κ.Α.

Συμμετοχή ΕΦΑΕΦΠ στην αγωγή εναντίον του ‘ε/κ συνομιλιτή‘ στο Εθνικό μας ζήτημα

Για πρώτη φορά στα χρονικά, με πρωτοβουλία της Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο, τέθηκε θέμα νομικής πτυχής στους χειρισμούς όχι μόνον του νύν συνομιλητή για το κυπριακό, Δημήτρη Χριστόφια, αλλά και για τους απερχόμενους. Αξιοσημείωτο δε είναι ότι, τυχών δικαίωση στο δικαστήριο, θα δεσμεύει και τους επερχόμενους. Όπως διαφάνηκε, οι υποχωρήσεις που προβαίνει η κυβέρνηση δεν είναι μόνο υπερβολικές και προσβλητικές προς τον ελληνισμό αλλά και παράνομες.

Αφού θέλουν να μας πείσουν ότι ζούμε σε μια ευνομούμενη πολιτεία που καταπολεμάτε το άδικο και ο ρατσισμός, τότε οι ένοχοι οφείλουν να οδηγηθούν στο δικαστήριο και να τιμωρηθούν αναλόγως. Δεν ξεχνάμε φυσικά τα δύο άλλα περιστατικά που γέννησε το σαθρό σύστημα της κυπριακής αναξιοκρατίας ( πτώση αεροπλάνου της εταιρείας Ήλιος, έκρηξη στο Μαρί) που οι υπαίτιοι αρνούνται κατηγορηματικά οποιαδήποτε ανάμειξη, δεν δείχνουν σημάδια ευθιξίας με την παραίτηση τους και φυσικά με την ανοχή της κυβέρνησης και του Γενικού Εισαγγελέα. Ήρθε η ώρα οι πολίτες να πάρουν πρωτοβουλία και να καταγγείλουν, τις κινήσεις αυτών που κρατούν το μέλλον μας στα χέρια τους, δικαστικώς αφού προωθού την κοινωνική και εθνική ανισότητα με μια λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας αλλά και την παρανομία γενικότερα.

ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ: Τρίτη ειρηνευτική επιχείρηση

Σχολιάζει ο Τζαφέρ Ελκίν, πολιτικός σχολιαστής του “Μπαϋράκ”, αναφορικά με τις ενέργειες ΑΚΕΛ – Κληρίδη στη βουλή για τους “Δείκτες Ντε Κουεγιάρ” το 1984: “Εμείς το είχαμε προσέξει, έστω και σαν ακτίδα φωτός (όχι όπως εκείνη του πρωθυπουργού Ανδρέα Παναδρέου), ότι εκεί κοντά σας βρίσκονται εν εξελίξει ορισμένες αλλαγές και μεταβολές που θα ήσαν ελπιδοφόρες

ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥ : Ίδιοι και στο φαΐ!

Συνεχίζοντας τη διαχρονική πολιτική των κομμάτων του, την πολιτική του ξεπουλήματος και της υποταγής, Χριστόφιας και Αναστασιάδης παρέθεσαν δείπνο στον κατακτητή της πατρίδας μας. Πρώτα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ακολούθως ο ηγέτης της “πατριωτικής δεξιάς”. Για ακόμα μια φορά επιβεβαίωσαν αυτό που φωνάζουμε χρόνια: ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.

Ενωτικό Δημοψήφισμα 15 Ιανουαρίου 1950

15 Ιανουαρίου 1950 η Εκκλησία της Κύπρου διοργανώνει του περίφημο Ενωτικό Δημοψήφισμα και καλεί τον Λαό της Κύπρου να υπογράψει για την Ένωση της Κύπρου με την Μητροπολιτική Ελλάδα. Ο πόθος των Ελλήνων της Κύπρου για την Ένωση ξεκινά από πολύ πιο παλιά και εκδηλώνεται μαζικά για πρώτη φορά από τα Οκτωβριανά του 1931 όταν

«Η ντροπή θα σας κυνηγά ως τα children και τα grandchildren σας…»

Ως Ε.Φ.Α.Ε.Φ.Π καταδικάζουμε απερίφραστα και καταγγέλλουμε την ωμότητα και βαρβαρότητα με την οποίαν αντιμετωπίστηκαν οι διαδηλωτές στη βρετανική βάση ακρωτηρίου (02/01/12) από τους αστυνομικούς των βάσεων. Επειδή γνωρίζουμε καλά την προπαγάνδα και ήδη άρχισαν να αφήνονται υπονοούμενα για τις ευθύνες των διαδηλωτών, θέλουμε να γνωστοποιήσουμε ότι όχι μόνο η βία που ασκήθηκε από πλευράς των

Δελτίο Τύπου για τα Οικονομικά μέτρα – «Γδάρσιμου» του λαού .

Παρακολουθώντας με αγωνία τα γεγονότα στην κυπριακή βουλή εν σχέση με τις περικοπές των κοινωνικών παροχών και το κυριολεκτικό “γδάρσιμο” του λαού προβληματιζόμαστε για το μέλλον αυτού του τόπου. Σε ένα σκηνικό απάνθρωπο για τον πολίτη και ακολουθώντας τα χνάρια της “ελληνικής” πολιτείας βουλευτές και κυβέρνηση προβαίνουν σε δυσμενή οικονομικά μέτρα στην “ράχη” του πολίτη.

Μελετήστε, ξανά, Νιχάτ Ερίμ

Του Σάββα Ιακωβίδη Η άγνοια του εχθρού ισοδυναμεί με απανωτές ήττες και ταπεινώσεις Από το 1956, η Τουρκία ακολουθεί έναντι της Κύπρου μια σταθερή, αταλάντευτη πολιτική, με στόχο τον τελικό πλήρη έλεγχό της Αμετάθετη επιδίωξη της Άγκυρας είναι η κατάλυση και εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας Ο πρόσφατος, αδόκητος θάνατος του καθηγητή Νεοκλή Σαρρή, του πλέον

Χτυπάει νούμερα η φΡΙΚη στην οθόνη…

Στις 19 Νοεμβρίου, επέτειο της ηρωϊκής θυσίας του Κυριάκου Μάτση στο Δίκωμο, μάθαμε από την κρατική τηλεόραση ότι ο ήρωας από το Παλαιχώρι απαγχονίστηκε από τους Βρετανούς αποικιοκράτες! Το είδαμε και αυτό λοιπόν στις μέρες που ζούμε. Μέρες απαξίωσης και αποστροφής προς κάθε τι το αγωνιστικό, το επαναστατικό, το Ελληνικό! Μετά από ποικίλες αντιδράσεις από