Κανείς μας δεν πρόκειται να ξεχάσει το μαύρο καλοκαίρι του 1996, όταν οι Τούρκοι έδειξαν για ακόμη μια φορά το πραγματικό τους πρόσωπο. Ήταν τότε, 11 του Αυγούστου, που κατά τη μεγάλη αντικατοχική πορεία των Μοτοσυκλετιστών που η τουρκική θηριωδία φόνευσε βάναυσα στη Δερύνεια τον Τάσο Ισαάκ, ο οποίος είχε σπεύσει να σώσει έναν συμπατριώτη
Ο Ε.Φ.Α.Ε.Φ.Π, το Μέτωπο Κ.Φ. και η Α.Φ.Κ. Νίκη σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του ερευνητή Κωνσταντίνου Δημητριάδη: Κύπρος 1974: Η μεγάλη Προδοσία (εκδόσεις Πελασγός) Κυριακή 22 Ιουλίου2012, ώρα 19:00, Δημοσιογραφική Εστία (Λεωφόρος Ρικ 12, Αγλαντζιά). Κεντρικοί Ομιλητές θα είναι οι: κ. Αντώνης Δούλας, Βετεράνος Πολεμιστής ΕΛΔΥΚ το 1974, κ. Κώστας Δημητριάδης, Συγγραφέας του
Ενώ οι πολιτικάντηδες κάνουν τον λαό να ξεχνά τα πάντα και να αγνοεί οτιδήποτε φανερώνει και μαρτυρεί την ύπαρξή μας, συνεχίζουν να ξεπουλούν οτιδήποτε ελληνικό και να λεηλατούν την Εθνική μας συνείδηση ας θυμόμαστε ότι κάποιοι πέθαναν για αυτό τον λαό, κάποιοι, ναι, είχαν το θάρρος να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στον εχθρό και στον αφελληνισμό της νήσου και της ελληνικότητάς μας.
Εν ενάτη Ιουλίου ο Αρχιεπίσκοπος Εθνάρχης Εθνομάρτυρας Κυπριανός αρνήθηκε να σωθεί από τις παροτρύνσεις του φίλου του Τούρκου της Κύπρου Κκιόρογλου και προτίμησε να απαγχονιστεί και να καταταχθεί στο Πάνθεον των Ελλήνων Ηρώων. Μεταξύ άλλων είπε ο Κκιορογλου που «ήταν πολλά καλή πολλά καλή η ψυχή του»:
“Πατρίδα μ’ αραεύω σε αμόν καταραμένος Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος…” Στην Κύπρο ξέρουμε καλά τι σημαίνει προσφυγιά. Τη ζούμε καθημερινά. Το χειρότερο όμως είναι ότι είμαστε πρόσφυγες μέσα στην ίδια μας την πατρίδα. Γι’ αυτό μπορούμε, καλύτερα ίσως από κάθε κομμάτι του Ελληνισμού, να καταλάβουμε τον πόνο του ξεριζωμού του Μικρασιατικού
Ανήμερα της γιορτής της μητέρας δεν μπορούμε να μην στραφούμε προς την αιώνια Μάνα μας που υποφέρει. Οι εχθροί της εποφθαλμιούν και βάλλουν από παντού. Όπως και να ‘ναι όμως, είναι Μάνα μας και καλύτερα στην αγκάλη μιας κουρελιάρας μάνας παρά ορφανοί και χαμένοι. Μαζί μας στρέφουν το βλέμμα τους σε ‘σένα Μάνα, γενιές γενιών,
Πρώτη του Μάη σήμερα. Μια μέρα που δυστυχώς με πολύ καλό και επιτυχημένο τρόπο καπηλεύονται διαχρονικά «αριστερές – κομμουνιστικές – σοσιαλιστικές» κτλ παρατάξεις, κόμματα , οργανώσεις. Η 1η Μαΐου και η καθιέρωση του 8ωρου είναι ένα από τα πιο κομβικά σημεία στην ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι η περίοδος που ο άνθρωπος – ο εργάτης –
Ξημερώματα 1ης Απριλίου 1955. Εκρήξεις σε όλη την Κύπρο. Οι εκρήξεις ετούτες εσήμαναν ένα άλλο ξημέρωμα. Το ξημέρωμα μιας νέας εποχής για τον Κύπριο. Ήταν το ξημέρωμα που θα έφερνε έναν νέον ήλιο, έναν ήλιο που θα μεσουρανούσε πάνω από την Κύπρο για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια στην Κύπρο δεν
Πενήντα πέντε χρόνια μετά δεν μένουν πολλά που να μην έχουν ειπωθεί για το μεγαλείο του Αυξεντίου. Από τον λαϊκό θρήνο της 3ης του Μάρτη του ’57, όταν μαθεύτηκε ο θάνατος του Σταυραετού και οι χωρικοί έπιναν αμίλητοι στους καφενέδες (πότε – πότε τραγουδώντας για να εκφράσουν τον καημό τους όπως τους εδίδαξε ο παππούς
Υπολογίζεται ότι στις 5 Μαρτίου το 399 π.Χ, ο μεγάλος αθηναίος φιλόσοφος, Σωκράτης πεθαίνει. Ο τρόπος του θανάτου του γνωστός: εκουσίως πίνει το κώνειο και πεθαίνει μετά την καταδίκη του από την πολιτεία των Αθηνών για «εισαγωγή καινών δαιμονίων και διαφθορά των νέων». Ο Σωκράτης, μέσω του Πλάτωνος, έχει αφήσει μεγάλη παρακαταθήκη πίσω του. Μπορεί
Τον Ιανουάριο του 1996, ένα χρόνο περίπου μετά από μικροεπεισόδια που έλαβαν χώρα στις περιοχές Λέσβου, Καλύμνου και Ιμίων, κατά τα οποία τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη εισέβαλαν στα ελληνικά χωρικά ύδατα και ενεπλάκησαν με ελληνικά μαχητικά, ο δήμαρχος της Καλύμνου, κ.Δημήτρης Διακομιχάλης, έφτασε σε μια από τις βραχονησίδες και ύψωσε στις 25 Ιανουαρίου την ελληνική σημαία. Τα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια μετέδωσαν τις εικόνες με την ελληνική σημαία και το γεγονός προκάλεσε έξαρση στην Τουρκία. Έτσι, έφτασαν στο νησί δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας Χουριέτ (που εδρεύει στην Σμύρνη), υπέστειλαν την Ελληνική σημαία και ύψωσαν στην ελληνική βραχονησίδα την τουρκική ημισέληνο! Όπως ήταν φυσικό, το γεγονός πήρε μεγάλες διαστάσεις και τουρκικά και ελληνικά αεροσκάφη δεν άργησαν να κινηθούν προς την περιοχή. Στις 28 Ιανουαρίου το περιπολικό “Αντωνίου” του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, υπέστειλε την τουρκική σημαία και ξανα ύψωσε την Ελληνική.
Τέλος, στις 31 Ιανουαρίου 1996 στις 01:40 αποβιβάστηκαν Τουρκικές Ειδικές δυνάμεις στην Μικρή Ίμια του νοτιοανατολικού Αιγαίου και όταν στις 05:30 της ίδιας μέρας, έφτασε στη βραχονησίδα ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος και να λάβει εις πέρας την αποστολή όσον αφορούσε την αναγνώριση ύπαρξης εχθρών στο νησί, το ελικόπτερο κατερρίφθη. Βεβαίως, μια διαδεδομένη άποψη (ιδίως στην Τουρκία) είναι ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω… κακοκαιρίας (!!!), όμως πολλοί πιστεύουν ότι το ελικόπτερο και οι τρεις αξιωματικοί που σκοτώθηκαν, κατερρίφθη είτε από το Τουρκικό Ναυτικό είτε από τους Τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν ήδη στο νησί.