"Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια εσύ κοιτάς τ’ αρχαία σου στολίδια και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς" Αναμφίβολα η Ελλάδα περνάει, εδώ και καιρό, τις πιο κρίσιμες στιγμές της νεότερής μας ιστορίας. Η 12η Φεβρουαρίου και η ψήφιση του νέου Μνημονίου θα αποτελέσει ίσως την καταδίκη
Παρά τις κατά καιρούς διαφωνίες μας οφείλουμε να συγχαρούμε τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου για την ομιλία του στην χθεσινή αποφοίτηση των Μεταπτυχιακών φοιτητών και να συμφωνήσουμε πως πράγματι τούτος ο λαός αξίζει περισσότερη δημοκρατία έστω και αν δεν το αντέχουν κάποιοι.
πηγή Sigmalive
Πολιτικούς κλυνωδισμούς προκάλεσε η ψεσινή τελετή αποφοίτησης των μεταπτυχιακών φοιτητών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Η ομιλία του Πρύτανη του Πανεπιστημίου ενόχλησε ιδιαίτερα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι κλήθηκε δήθεν ως τιμώμενο πρόσωπο σε εκδήλωση του Πανεπιστημίου για να ακούσει τα εξ’ αμάξης.
Δημόσια πρόσκληση για διάλογο με επίκεντρο την παγκόσμια κρίση απηύθυνε χθες βράδυ στην Πρυτανεία και την Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Κύπρου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος μιλούσε κατά την διάρκεια τελετής αποφοίτησης των μεταπτυχιακών φοιτητών.
Ο Πρόεδρος ενοχλήθηκε έντονα από την ομιλία του κ. Χριστοφίδη, ο οποίος ανέφερε ότι « ο κυπριακός λαός μας και οι επόμενες γενιές αξίζουν κάτι καλύτερο, αξίζουν περισσότερη δημοκρατία και περισσότερη λογοδοσία, είναι μια μεγάλη ευκαιρία μέσα από τη θλίψη και τα γεγονότα του καλοκαιριού, να στήσουμε κάτι εντελώς καινούργιο, πιο υγιές και πιο σύγχρονο».
Τον Ιανουάριο του 1996, ένα χρόνο περίπου μετά από μικροεπεισόδια που έλαβαν χώρα στις περιοχές Λέσβου, Καλύμνου και Ιμίων, κατά τα οποία τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη εισέβαλαν στα ελληνικά χωρικά ύδατα και ενεπλάκησαν με ελληνικά μαχητικά, ο δήμαρχος της Καλύμνου, κ.Δημήτρης Διακομιχάλης, έφτασε σε μια από τις βραχονησίδες και ύψωσε στις 25 Ιανουαρίου την ελληνική σημαία. Τα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια μετέδωσαν τις εικόνες με την ελληνική σημαία και το γεγονός προκάλεσε έξαρση στην Τουρκία. Έτσι, έφτασαν στο νησί δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας Χουριέτ (που εδρεύει στην Σμύρνη), υπέστειλαν την Ελληνική σημαία και ύψωσαν στην ελληνική βραχονησίδα την τουρκική ημισέληνο! Όπως ήταν φυσικό, το γεγονός πήρε μεγάλες διαστάσεις και τουρκικά και ελληνικά αεροσκάφη δεν άργησαν να κινηθούν προς την περιοχή. Στις 28 Ιανουαρίου το περιπολικό “Αντωνίου” του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, υπέστειλε την τουρκική σημαία και ξανα ύψωσε την Ελληνική.
Τέλος, στις 31 Ιανουαρίου 1996 στις 01:40 αποβιβάστηκαν Τουρκικές Ειδικές δυνάμεις στην Μικρή Ίμια του νοτιοανατολικού Αιγαίου και όταν στις 05:30 της ίδιας μέρας, έφτασε στη βραχονησίδα ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος και να λάβει εις πέρας την αποστολή όσον αφορούσε την αναγνώριση ύπαρξης εχθρών στο νησί, το ελικόπτερο κατερρίφθη. Βεβαίως, μια διαδεδομένη άποψη (ιδίως στην Τουρκία) είναι ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω… κακοκαιρίας (!!!), όμως πολλοί πιστεύουν ότι το ελικόπτερο και οι τρεις αξιωματικοί που σκοτώθηκαν, κατερρίφθη είτε από το Τουρκικό Ναυτικό είτε από τους Τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν ήδη στο νησί.
του Αντώνη Καζαμία
Εκπροσώπου Μεταπτυχιακών Φοιτητών Α.Φ.ΕΠΑΛξης Πανεπιστημίου Κύπρου
Η τελευταία εξόρμηση προς την Ένωση (1971-1974)
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή γινόμαστε μάρτυρες ενός ανηλεούς υβριστικού ορυμαγδού κατά του προσώπου του Γεωργίου Γρίβα Διγενή. Επ’ ευκαιρία του ετήσιου μνημόσυνου του Ήρωα λογής λογής πολιτικάντηδες, δημοσιογραφίσκοι, ψευδοιστορικοί και διαχρονικοί υβριστές του Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α και της Ενωτικής Ιδεολογίας αρχίζουν εργολαβικά να καθυβρίζουν με τους πιο αισχρούς χαρακτηρισμού τον Διγενή, κτυπώντας έτσι ολόκληρη την ενωτική παράταξη και Ιδεολογία. Στο πρόσωπο του Διγενή συγκεντρώνεται όλο το μένος κατά αυτών που διαχρονικά αγωνίσθηκαν και θυσιαστήκαν για το απόλυτο Ιδανικό, την Ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Το όνομα «Διγενής» ακόμη και εν έτει 2012 θεωρείται ταμπού στην Κυπριακή κοινωνία και όσοι προσπαθούν κατά καιρούς να το αγγίξουν πριν ελαχίστων εξαιρέσεων διακατέχονται από ιδεοληψίες και αγκυλώσεις οι οποίες δημιουργούν λανθασμένες πέρα για πέρα εντυπώσεις. Ο Διγενής έχει ταυτιστεί από υβριστές του και μη ως ο κύριος υπαίτιος για τα δεινά της Κύπρου. Αυτοί οι οποίοι βγήκαν «νικητές» μετά τον όλεθρο του καλοκαιριού του 1974 ήταν φυσικά η Μακαριακή παράταξη η οποία επέβαλε κατά το δοκούν την Ιστορική της «γραμμή» για τα γεγονότα προ του πραξικοπήματος και της Τουρκικής εισβολής. Η ενωτική παράταξη και ο Αρχηγός αυτής πλέον βρίσκονταν και εν πολλοίς βρίσκονται ακόμη σε ένα άτυπο εδώλιο κατηγορουμένου. Τρανό παράδειγμα το περσινό φιάσκο του πορίσματος του φακέλου της Κύπρου από την Βουλή των Αντιπροσώπων. Μέσα από το άρθρο αυτό θα προσπαθήσουμε να επανατοποθετήσουμε τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν από το Φθινόπωρο του 1971, με την μυστική άφιξη του Διγενή στην Κύπρο μέχρι και τον θάνατο αυτού στις 27 Ιανουαρίου 1974 στην ορθή Ιστορική τους βάση.
Το άρθρο αυτό λοιπόν θα προσπαθήσει να απαντήσει σε κάποια έκδηλα ερωτήματα τα οποία ταλαιπωρούν τόσο τους Ιστορικούς αλλά και την Κυπριακή και όχι μόνο κοινωνία και τα οποία έχουν να κάνουν με την δραματική τριετία 1971-1974. ( Πατήστε “Διαβάστε τη Συνέχεια” για ολόκληρο το άρθρο )
Ο Γεώργιος Γρίβας – Διγενής γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1897 στη Χρυσαλινιώτισσα στη Λευκωσία και τα νεανικά του χρόνια τα έζησε με την οικογένειά του στο Τρίκωμο.
Μετά την αποφοίτησή του από το Παγκύπριο Γυμνάσιο το 1915, πήρε την απόφαση να γίνει αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Το 1916, μετά από εξετάσεις, γράφτηκε στη Σχολή Ευελπίδων. Στον ελληνικό στρατό είχε λαμπρή καριέρα και έφτασε μέχρι τον βαθμό του συνταγματάρχη.
Έλαβε μέρος με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού στη Mικρασιατική Eκστρατεία, όπου και διακρίθηκε, καθώς και στις μάχες εναντίον των Ιταλών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής δημιούργησε την οργάνωση «Χ», που έδρασε εναντίον των Γερμανών.
Στο μεταξύ ως Κύπριος, ο Γεώργιος Γρίβας παρακολουθούσε τα γεγονότα στην ιδιαίτερή του πατρίδα. Μετά το Ενωτικό Δημοψήφισμα τον Ιανουάριο του 1950 και την άρνηση των Άγγλων να παραχωρήσουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στον Κυπριακό λαό ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή στους Κυπρίους παρά ο ένοπλος αγώνας.
Ο Γεώργιος Γρίβας μετέχει σε μυστική οργάνωση με πρωτεργάτες τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ´, τους αδελφούς Σάββα και Σωκράτη Λοϊζίδη και μερικούς άλλους. Το 1951 επισκέπτεται την Κύπρο και μελετά επί τόπου την όλη κατάσταση.
Στις 3 Οκτωβρίου 1952 επισκέπτεται ξανά την Κύπρο, κάνει αρκετές επαφές και θέτει τα θεμέλια της οργάνωσης της ΕΟΚΑ με βάση την οργάνωση Νεολαίας
Π.Ε.Ο.Ν. (Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση Νεολαίας) και την Ο.Χ.Ε.Ν. (Ορθόδοξος Χριστιανική Οργάνωση Νέων).
Στις 7 Μαρτίου 1953, στην Αθήνα, μαζί με τα άλλα 11 μέλη της Δωδεκαμελούς Επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄, δίνει τον όρκο για αγώνα απελευθέρωσης της Κύπρου, που είναι γνωστός ως ο Όρκος των Δώδεκα.
Στις 10 Νοεμβρίου 1954, το ιστιοφόρο «Σειρήν», ύστερα από ένα περιπετειώδες ταξίδι φτάνει στην Κύπρο και μεταφέρει τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή. Τον Διγενή συνόδευαν ο Σωκράτης Λοϊζίδης και ο Νότης Πετροπουλέας. Από τούτη τη στιγμή ο Γεώργιος Γρίβας αναλαμβάνει Αρχηγός της μυστικής Οργάνωσης Ε.Ο.Κ.Α.
Η Α.Φ.ΕΠΑΛξη διοργανώνει εκδήλωση – συζήτηση με θέμα το Κομματικό πατριωτισμό και τις επιπτώσεις του κομματικού φανατισμού στο εθνικό μας ζήτημα αλλά και στην ελευθερία σκέψης και έκφρασης του ανθρώπου. Πέμπτη 26 Ιανουαρίου στο Στέκι Πολιτιστικής Ανάπλασης ” Το Ενωτικόν” ώρα 19.30. Για πληροφορίες: 95-10-3001 epalxi@gmail.com
Για πρώτη φορά στα χρονικά, με πρωτοβουλία της Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο, τέθηκε θέμα νομικής πτυχής στους χειρισμούς όχι μόνον του νύν συνομιλητή για το κυπριακό, Δημήτρη Χριστόφια, αλλά και για τους απερχόμενους. Αξιοσημείωτο δε είναι ότι, τυχών δικαίωση στο δικαστήριο, θα δεσμεύει και τους επερχόμενους. Όπως διαφάνηκε, οι υποχωρήσεις που προβαίνει η κυβέρνηση δεν είναι μόνο υπερβολικές και προσβλητικές προς τον ελληνισμό αλλά και παράνομες.
Αφού θέλουν να μας πείσουν ότι ζούμε σε μια ευνομούμενη πολιτεία που καταπολεμάτε το άδικο και ο ρατσισμός, τότε οι ένοχοι οφείλουν να οδηγηθούν στο δικαστήριο και να τιμωρηθούν αναλόγως. Δεν ξεχνάμε φυσικά τα δύο άλλα περιστατικά που γέννησε το σαθρό σύστημα της κυπριακής αναξιοκρατίας ( πτώση αεροπλάνου της εταιρείας Ήλιος, έκρηξη στο Μαρί) που οι υπαίτιοι αρνούνται κατηγορηματικά οποιαδήποτε ανάμειξη, δεν δείχνουν σημάδια ευθιξίας με την παραίτηση τους και φυσικά με την ανοχή της κυβέρνησης και του Γενικού Εισαγγελέα. Ήρθε η ώρα οι πολίτες να πάρουν πρωτοβουλία και να καταγγείλουν, τις κινήσεις αυτών που κρατούν το μέλλον μας στα χέρια τους, δικαστικώς αφού προωθού την κοινωνική και εθνική ανισότητα με μια λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας αλλά και την παρανομία γενικότερα.
Σχολιάζει ο Τζαφέρ Ελκίν, πολιτικός σχολιαστής του “Μπαϋράκ”, αναφορικά με τις ενέργειες ΑΚΕΛ – Κληρίδη στη βουλή για τους “Δείκτες Ντε Κουεγιάρ” το 1984: “Εμείς το είχαμε προσέξει, έστω και σαν ακτίδα φωτός (όχι όπως εκείνη του πρωθυπουργού Ανδρέα Παναδρέου), ότι εκεί κοντά σας βρίσκονται εν εξελίξει ορισμένες αλλαγές και μεταβολές που θα ήσαν ελπιδοφόρες
Συνεχίζοντας τη διαχρονική πολιτική των κομμάτων του, την πολιτική του ξεπουλήματος και της υποταγής, Χριστόφιας και Αναστασιάδης παρέθεσαν δείπνο στον κατακτητή της πατρίδας μας. Πρώτα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ακολούθως ο ηγέτης της “πατριωτικής δεξιάς”. Για ακόμα μια φορά επιβεβαίωσαν αυτό που φωνάζουμε χρόνια: ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.
15 Ιανουαρίου 1950 η Εκκλησία της Κύπρου διοργανώνει του περίφημο Ενωτικό Δημοψήφισμα και καλεί τον Λαό της Κύπρου να υπογράψει για την Ένωση της Κύπρου με την Μητροπολιτική Ελλάδα. Ο πόθος των Ελλήνων της Κύπρου για την Ένωση ξεκινά από πολύ πιο παλιά και εκδηλώνεται μαζικά για πρώτη φορά από τα Οκτωβριανά του 1931 όταν