Η 15η Νοεμβρίου 1983 αποτελεί ημέρα εθνικής και κοινωνικής περισυλλογής αλλά και εφαλτήριο ανάτασης και αναδημιουργίας. Η Τουρκία αφού εισέβαλε παράνομα στην πατρίδα μας το μαύρο καλοκαίρι του 1974, 9 χρόνια αργότερα ανακήρυξε μονομερώς το παράνομο τουρκικό κατοχικό της μόρφωμα, μη σεβόμενη καμία διεθνή συνθήκη, ούτε βέβαια και τις κατευθυντήριες γραμμές του 1977 μεταξύ Μακαρίου-Ντενκτάς.

Εν τούτοις όμως η Ελληνική πλευρά επιμένει να επικαλείται τις εν λόγω «συμφωνίες» και επιμένει να στηρίζει τη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Οι κυπριακές κυβερνήσεις μέχρι και σήμερα, έχουν συνειδητά μετατρέψει το κυπριακό ζήτημα σε πολιτική διαφορά μεταξύ των δύο κοινοτήτων, αποενοχοποιώντας όλα τα εγκλήματα, τις πράξεις βίας και τις παραβάσεις του διεθνούς δικαίου, τις οποίες έπραξε και εξακολουθεί να πράττει η κατοχική Τουρκία.

Kαλούμε όλα τα πολιτικά και κοινωνικά σύνολα να ασκήσουν τις κατάλληλες πιέσεις στην κυβέρνηση Αναστασιάδη και τα κόμματα, ώστε να υιοθετηθεί μια πολιτική που να βασίζεται στις νέες πραγματικότητες που δημιουργούνται με την αναβάθμιση του γεωστρατηγικού και γεωοικονομικού ρόλου της Κύπρου στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Εκεί στο οδόφραγμα θα διατρανώσουμε την εναντίωση μας σε οποιαδήποτε προσπάθεια για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως αυτή επιχειρείται από ξένες δυνάμεις όπως πολύ καλά μας έδειξε η πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Κύπρο η οποία υποδέχθηκε σε ξενοδοχείο στα κατεχόμενα τον αρχηγό του τουρκικού κατοχικού στρατού. Θα συνεχίσουμε και θα απαιτήσουμε την διάλυση του ψευδοκράτους, την Απελευθέρωση και Επιστροφή στα κατεχόμενα εδάφη μας. Χωρίς εκπτώσεις στα ανθρώπινα μας δικαιώματα, χωρίς παραχωρήσεις σπιθαμής κυπριακού εδάφους στην Τουρκία.