Σαν σήμερα στις 7 Φεβρουαρίου του 1956, o 18χρονος σημαιοφόρος της ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ), πρωτοστάτης των μαχητικών διαδηλώσεων στην Αμμόχωστο, Πετράκης Γιάλλουρος, μετά από σφαίρα που δέχτηκε στην καρδία από Άγγλο στρατιώτη, έπεσε νεκρός, ποτίζοντας με το αίμα του την μαρτυρική μας πατρίδα. Ο Πέτρος, γιος του Ζαχαρία και της Αννεζούς από το Ριζοκάρπασο, ήταν ο πρώτος μαθητής που σκοτώθηκε κατά τον ηρωικό ενωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ.

Λεβέντης, πατριώτης, αγνός ιδεολόγος, ύψωνε την γαλανόλευκη μονάχα για να ζητήσει το αυτονόητο, την απελευθέρωση της πατρίδας του και την ένωση με την Ελλάδα. Έσβησε με την Ελληνική σημαία στο χέρι γράφοντας κι αυτός το όνομά του στον χρυσοκέντητο τόμο της ένδοξης Ελληνικής μας ιστορίας. Όταν ο Άγγλος στρατιώτης τον σημάδεψε εν ψυχρώ στην καρδιά, αυτός άρθρωσε μονάχα δυο λέξεις και με αυτές έκλεισε τα μάτια παραδίδοντας σ’ εμάς την ιερή του παρακαταθήκη, “Ζήτω η Ενωσις”.

Όπως εξιστόρησε η μητέρα του “Λόγος του και κουβέντα του, ήταν πάντα η Ελλάδα. Καημός του και πόθος, όνειρο και τραγούδι, η ένωση της Κύπρου μας με την Ελλάδα”.

Για μας ως Α.Φ.ΈΠΑΛξη λοιπόν, ο Πετράκης Γιάλλουρος αποτελεί το ύψιστο και διαχρονικό παράδειγμα μιας νεολαίας που αγωνίστηκε και θυσιάστηκε για μεγάλα ιδανικά και έδειξε έμπρακτα την πραγματική αντίσταση και τον αγώνα ενός ολόκληρου λαού για την ελευθερία του. Το ίδιο καλούμαστε να πράξουμε και σήμερα  ενάντια σε οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής αντεθνικής και αντιδημοκρατικής λύσης για το κυπριακό, απαιτώντας την απελευθέρωση της πατρίδας μας και την αυτοδιάθεση του κυπριακού λαού.