Διεξήχθηκε με επιτυχία σήμερα η ημερίδα “Αθέατες πτυχές της ΕΟΚΑ”. Ευχαριστούμε τους ομιλητές μας και όλους όσοι παρευρέθηκαν. Ακολουθεί ο χαιρετισμός της εκδήλωσης. Φωτορεπορταζ εδώ:
Η σημερινή κοινωνία, εν πολλοίς, δεν αντέχει στην ιδέα του μεγάλου, του αγνού, του ανιδιοτελούς. Όταν το συναντήσει θα προσπαθήσει να το σπιλώσει για να το φέρει στα μέτρα της.Ο αγώνας της ΕΟΚΑ δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από το γενικό αυτό κλίμα. Ο μεγάλος αυτός, ο αγλαός αγώνας, βάλλεται τα τελευταία χρόνια πανταχόθεν.
Στους εορτασμούς της 1ης Απριλίου στο στάδιο Ελευθερία, σ’ ένα πανό αναγραφόταν: «ΕΟΚΑ – Η τιμή και η αξιοπρέπεια της Κύπρου». Και πράγματι αυτό στάθηκε ο αγώνας για το νησί. Ήταν ο αγώνας αυτός που περιέσωσε την τιμή του Κυπρίου όταν οι δυνατοί της γης φαντάζονταν σαν ένα σκυφτό υποτελή. Ήταν ο αγώνας αυτός που σήκωσε τον λαό σύσσωμο μετά από αιώνες (αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που ο λαός σηκώθηκε καθολικά έναντι στον δυνάστη να διεκδικήσει τα δίκαιά του;).
Την αγνότητα, την ανιδιοτέλεια και το μεγαλείο του αγώνα αυτού, δεν τα υπογραμμίζουμε εμείς μόνο. Ήταν ακριβώς αυτά τα στοιχεία που ανάγκαζαν τους ξένους ανταποκριτές να διερωτούνται και στις αναφορές τους να σημειώνουν «πώς γίνεται ένας λαός να θέλει ν’ απομακρυνθεί από μια, ασφαλώς, πιο δυνατή χώρα, πιο πλούσια και ευημερούσα, και να θέλει να ενωθεί με μια χώρα φτωχότερη η οποία δεν μπορούσε να του εξασφαλίσει καμμιά πολυτέλεια;» Η περιέργειά τους μάλιστα γινόταν εντονότερη όταν, ερχόμενοι στο νησί, συνειδητοποιούσαν ότι δεν υπήρχε κανένα «κοινωνικό ή κομμουνιστικό κίνητρο πίσω από την επανάσταση».
Πώς να καταλάβουν οι ξένοι όμως τον πόθο που έκαιγε τα σωθικά γενιών Κυπρίων; Πώς να καταλάβουν ότι μέσα από τους «μαύρους» (όπως τους αποκαλούσαν) ετούτους ακρίτες φώναζαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους «τη μανούλα μας για πάντα, μιτσιοί μιάλοι καρτερούμεν, για να μας σφιχταγκαλιάσει τζιαι να νεκραναστηθούμεν»; Και αργότερα τους το έγραψαν στους τοίχους με μεγάλα γράμματα για να το καταλάβουν καλά: Δεν μας νοιάζουν τα πλούτη και οι πολυτέλειες. Εμείς «Την Ελλάδαν θέλομεν και ας τρώγωμεν πέτρες». Αυτό ήταν το μεγαλείο της ΕΟΚΑ, αυτό ήταν που διαφοροποιεί τον επικό αγώνα της από τα υπόλοιπα επαναστατικά κινήματα της περιόδου που εντάσσονται στο γενικότερο κλίμα απο-αποικιοποίησης.
Σαν Ανεξάρτητη Φοιτητική ΈΠΑΛξη, αντιλαμβανόμενοι το χρέος μας έναντι στην ιστορία αλλά και στη μνήμη των πεσόντων ηρώων μας, προχωρήσαμε στη διοργάνωση της παρούσας ημερίδας.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ μέρους της παράταξης τους ομιλητές μας. Είμαστε σίγουροι ότι μπορούν να δώσουν απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτήματα που τα τελευταία χρόνια αναδύονται σε σχέση με την ΕΟΚΑ. Ευχαριστώ και όλους εσάς για την παρουσίας σας.