“Στην πρώτη ευκαιρία που του δόθηκε, ο Νίκος Αναστασιάδης έθαψε και σπίλωσε την ΕΟΚΑ. Την καθύβρισε και την μείωσε σε «άφρονη συμπεριφορά» και «συνθήματα». Ο Νίκος Αναστασιάδης προτίμησε να αγνοήσει τα γεγονότα. Αντί να φταίξει τους πράκτορες της Τουρκίας και τους υποκινούμενους αιμοδιψείς όχλους των βιαστών, των κλεφτών και των φονιάδων, τους έδωσε άφεση αμαρτιών και προτίμησε να ρίξει το φταίξιμο στους «άφρονες» επαναστάτες της ΕΟΚΑ.”

Παραθέτουμε το άρθρο από τον Εμπροσθοφύλακα. Σχόλιο δικό μας: Οι συνάδελφοι της Πρωτοπορίας θίγηκαν στη Γενική Συνέλευση της ΦΕΠΑΝ (03/03/2011), διότι τους θυμίσαμε ότι τέτοια μέρα κάποιοι καίγονταν ζωντανοί στα κρυσφήγετά τους κόντρα στους ψευτορεαλισμούς, την ηττοπάθεια και τη λύση που ήθελαν να μας επιβάλουν οι ξένοι. Διερωτηθήκαμε, δε, αν ζούσαν το ’55, αν θα συμβιβάζονταν με τη λύση που ήθελαν να επιβάλουν οι ξένοι ή αν θα έβγαιναν στα βουνά για να αλλάξουν τη μοίρα τους. Όταν ο ηγέτης του κόμματός τους χαρακτήριζε τον αγώνα της ΕΟΚΑ “λανθασμένη πολιτική των συνθημάτων” δεν θίγηκε κανένας τους! (Πατήστε στο “Διαβάστε τη συνέχεια”).

‘Εμπροσθοφύλακας’

«Όταν ο Νίκος Αναστασιάδης ύβριζε την ΕΟΚΑ και έδινε άφεση αμαρτιών στους Τούρκους για τα πογκρόμ του 1955»
12 Σεπτεμβρίου 2010
Συντακτική Ομάδα

Έχουν περάσει ήδη 55 χρόνια από τα πογκρόμ κατά των Ελλήνων Κωνσταντινουπολιτών. Αντικειμενικός σκοπός του μακελειού εκείνου, που έγινε εν γνώση των Βρετανών, ήταν να εξαναγκαστούν οι Έλληνες να λάβουν μέρος στην Τριμερή Διάσκεψη, όπου ουσιαστικά οι Βρετανοί επανέφεραν την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος στην Κύπρο, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης. Για τις σφαγές εκείνες ελάχιστοι στο εξωτερικό γνωρίζουν, γιατί ποτέ οι ελλαδικές κυβερνήσεις δεν ζήτησαν την τιμωρία των ενόχων. Ποτέ δεν απαίτησαν την καταδίκη της Τουρκίας και ποτέ δεν θέτουν το θέμα στην πολιτική ατζέντα. Οι ελλαδικές κυβερνήσεις πούλησαν τους Κωνσταντινουπολίτες και σιώπησαν μπροστά στην θέα τους αίματός τους, όπως έκαναν τριάντα χρόνια πριν με τους Σμυρναίους και τους Ποντίους, και όπως θα κάνουν είκοσι χρόνια μετά με τους Κύπριους.

Η φρίκη και το μίσος των Τούρκων διαχρονικό και ιστορικά τεκμηριωμένο, όσο και αν κλείνουν τα μάτια μπροστά στα γεγονότα οι επιδοτούμενοι επαναπροσεγγιστές και τουρκόφιλοι πολιτικοί, “ακαδημαϊκοί” και δημοσιογράφοι σε Ελλάδα και Κύπρο. Τα αποσπάσματα των κειμένων που παραθέτουμε πιο κάτω είναι αρκούντως διαφωτιστικά των βιαιοτήτων στις οποίες οι τουρκικοί όχλοι προέβησαν, οργανωμένοι και με την ανοχή και συνενοχή του τουρκικού κράτους και παρακράτους:

» Πρώτος στόχος των ‘εξεγερμένων’ το εμπορικό κέντρο της πόλης που στην πλειοψηφία τους είχαν Ελληνες τα μαγαζιά τους. Σπάνε τα πάντα και φυσικά τα λεηλατούν. Κλέβουν ότι μπορούν από τους Ελληνες νοικοκυραίους, αλλά για να σπάσουν εντελώς το ηθικό τους καταστρέφουν και καίνε τις εκκλησίες βιάζουν σκοτώνουν όσους καταφεύγουν σ’ αυτές. Τίποτα πια δεν θα είναι όπως πριν. Ο χθεσινός ανατολίτης με τις χαιρετούρες και τις ευγένειες του προς του Ελληνες που ήταν όλοι με ιδιαίτερη μόρφωση ακόμη και οι πιο φτωχοί έπαψαν και έγιναν χαστούκια.

» Κατέστρεψαν 73 εκκλησίες. 26 Ελληνικά Σχολεία. 4.340 Ελληνικά καταστήματα. 2.600 σπίτια. 21 Ελληνικά εργοστάσια. Οτι υπήρχε στα παράλια του Βοσπόρου. Και 110 Ελληνικά εστιατόρια και ξενοδοχεία. Τα λεηλάτησαν πρώτα και μετά τα έκαψαν. Αλλά αλλοίμονο δεν είχαν σημασία για αυτούς μόνο οι ζωντανοί και οι περιουσίες τους. Το πρωτοφανές για το ανθρώπινο είδος ήταν το ξεκοίλιασμα των τάφων των πατριαρχών πατέρων μας και των μεγάλων Ευεργετών θαμμένοι από το 1850 που έβγαλαν τα σκηνώματά τους στον αυλόγυρο της Ιεράς Μονής της Ζωοδόχου Πηγής και αφού τα αποπάτησαν τα έσπερναν σαν τρελοί στους δρόμους. Ακόμη η αγριότητά τους φτάνει στο νεκροταφείο του Σισλί που βγάζουν τους φρεσκοπεθαμένους και τους καρφώνουν, τους διαμελίζουν και τους σκορπίζουν. Στο μεταξύ οι φλόγες από τους εμπρησμούς έχουν κάνει τον ουρανό της Κωνσταντινούπολης μια κόκκινη μπάλα.

» Οι επιδρομείς δεν αφήνουν ούτε το σπίτι του Μητροπολίτη Ηλιουπόλεως Γενναδίου, στο Φανάρι. Από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που μιλάει 7 γλώσσες και είναι ό ηγέτης όχι μόνον των Χριστιανών της Πόλης αλλά και όλου του ορθόδοξου Χριστιανισμού. Του καίνε το σπίτι τον ίδιο τον βασανίζουν φρικτά τον κακοποιούν και τον γκρεμίζουν από τις σκάλες. Μ’ αποτέλεσμα σε λίγες μέρες να πεθάνει από τα τραύματά του. [‘NewsTrap’ 05/09/2010 Δήμητρα Γκουντούνα]

Οι βιασμοί γυναικών, κοριτσιών, ακόμη και νεαρών αγοριών, ήταν τόσοι πολλοί, που επίτηδες οι τουρκικές αρχές δεν έκαναν επίσημη καταγραφή. Σύμφωνα με τη Γεντικουλιανή Ιωαννίδου-Μωυσιάδου,που ήταν τότε έγκυος επτά μηνών οι τραμπούκοι «με τον χυδαιότερο τρόπο κατέστρεφαν τα κορίτσια. Τα έγδυναν και όταν εκείνα αντιστεκόντουσαν, τους χάραζαν το πρόσωπο, τους δάγκωναν με λύσσα το στήθος». Σύμφωνα με άλλη μαρτυρία:

«Στο Γενή Σεχίρ, ώρα επτά το απόγευμα, στη μέση του δρόμου, ο όχλος περικύκλωσε ένα κοριτσάκι 6 ετών, το παρέδωσε σ’ έναν ημιπαράφρονα χαμάλη γνωστόν ως “γορίλλα” κ’ εκείνος, παρουσία δύο χιλιάδων λαού, το εβίασεν επανειλημμένως, ενώ το πλήθος ούρλιαζε: “Αυτά παθαίνουν οι Ελληνες! Σκότωσ’ τη, σκότωσ’ τη τη σκύλα την Ελληνίδα”» [‘Το Βήμα’ 03/06/2007]

Αυτή είναι η φύση του τουρκικού όχλου και της τουρκικού κράτους, όσο και αν οι ύποπτοι θιασώτες της «ελληνοτουρκικής φιλίας» σε Ελλάδα και Κύπρο προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Άλλωστε, υπάρχει συνέπεια στον τρόπο που λειτουργούν και στα εγκλήματα στα οποία προβαίνουν. Δεκαεννιά χρόνια μετά, κατά την διάρκεια της εισβολής του 1974, οι Τούρκοι βίασαν σαδιστικά περισσότερες από 800 Ελληνοκύπριες [βλ. ‘Hellenic Vanguard’ 04/07/2010 Φανούλα Αργυρού].

Το ίδιο τουρκικό, κρατικά οργανωμένο μίσος που βίωσαν οι Έλληνες το 1922, το βίωσαν λοιπόν ξανά οι Κωνσταντινουπολίτες το 1955 και το 1964, όπως το βίωσαν και οι Κύπριοι το 1964, το 1974 και το 1996. Οι αποδείξεις πως η βόμβα στην οικία του Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη ήταν προβοκάτσια, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα, υπάρχουν. Σύμφωνα με τον πολυβραβευμένο Τούρκο συγγραφέαΟρχάν Παμούκ, «το 1955 όταν οι Εγγλέζοι ετοιμάζονταν να φύγουν από την Κύπρο και οι Έλληνες ν’ αναλάβουν ολοκληρωτικά την διακυβέρνηση του νησιού, ένας πράκτορας των μυστικών τουρκικών υπηρεσιών έβαλε βόμβα στο σπίτι που γεννήθηκε ο Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη» [‘Tvxs.gr’ 06/09/2010].

Η εμπλοκή του τουρκικού κράτους στα «Σεπτεμβριανά», όπως έχει καθιερωθεί να ονομάζονται οι ρατσιστικές σφαγές του 1955, έχει τεκμηριωθεί ιστορικά και είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος του εγκλήματος, την βόμβα δηλαδή στο σπίτι του Κεμάλ:

«Όλα ήταν μελετημένα. Στον κήπο του σπιτιού που γεννήθηκε ο Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, τοποθετείται βόμβα και προκαλεί ασήμαντες υλικές ζημιές. Την τοποθέτησε, όπως αποκαλύφθηκε μετά, ο Τούρκος φύλακας του κτιρίου Χασάν Μεχμέτογλου, που την παρέλαβε από τον φοιτητή Οκτάϋ Εγκίν, γιό παλιού βουλευτή της Ροδόπης, που τον επιβράβευσαν αργότερα, διορίζοντάς τον αρχηγό της Αστυνομίας στην Άγκυρα.» [‘Ινφογνώμων Πολιτικά’ 07/09/2010 Τάσος Κοντογιαννίδης]

Αλλά και το δεύτερο σκέλος ήταν εξίσου κρατικά οργανωμένο:

«Την ώρα που γινόταν η εκρηξη της βόμβας στο προξενείο, οι εγκάθετοι στην πλατεία Ταξίμ οπλισμένοι με ρόπαλα, λοστούς, μαχαίρια και διαρρηκτικά εργαλεία, ξεχύνονταν στους δρόμους για δράση! […] Με καταλόγους στα χέρια σπιτιών και καταστημάτων που είχαν μαρκάρει νωρίτερα με μπογιές, σαρώνουν στο πέρασμά τους τα πάντα. […] Και όταν οι εγκάθετοι ολοκληρώσουν το έργο τους, ευαρεστείται η τουρκική κυβέρνηση να… κηρύξει στρατιωτικό νόμο για να σταματήσουν τα έκτροπα…» [‘Ινφογνώμων Πολιτικά’ 07/09/2010 Τάσος Κοντογιαννίδης]

Η πιο πλήρης ακαδημαϊκή μελέτη για τα Σεπτεμβριανά δεν είναι άλλη από το βιβλίο “Ο Μηχανισμός της Καταστροφής: Το τουρκικό πογκρόμ της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου 1955 “ (το οποίο κυκλοφόρησε στα αγγλικά ως “The Mechanism of Catastrophe”) του Ελληνο-Αμερικανού καθηγητή Σπύρου Βρυώνη. Η θηριώδης εργασία των 747 σελίδων έχει υμνηθεί από τον αρμενικής καταγωγής καθηγητή Richard Hovannisian ως «magnus opus». Ο καθηγητής Βρυώνης, μελετώντας πάνω 27 χιλιάδες έγγραφα και πληθώρα άλλων γραπτών και φωτογραφικών πηγών, ανέτρεψε άπαξ διά παντός το επιχείρημα πως οι σφαγές ήταν “αυθόρμητο” έργο μαινόμενων Τούρκων ως αντίδραση στην -εξίσου στημένη- βόμβα στο σπίτι του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με το βιβλίο:

«…τα επεισόδια αποφασίστηκαν και σχεδιάστηκαν σε κεντρικό επίπεδο από την κυβέρνηση Mεντερές. Tο κυβερνών Δημοκρατικό Kόμμα στηρίχτηκε στη συμβολή των περίπου 5.000 σωματείων που είχε ιδρύσει προκειμένου να διεισδύσει κυρίως στους πληθυσμούς της υπαίθρου. Mέσω αυτών των σωματείων εξόπλισε και καθοδήγησε σε ελληνικά σπίτια, καταστήματα και εκκλησίες εκατοντάδες ομάδες αλλοφρόνων Mουσουλμάνων που επί δύο ημέρες λεηλατούσαν και κατέστρεφαν τις ξένες περιουσίες υπό το παθητικό βλέμμα της Aστυνομίας.» [‘City Press’ 15/06/2007]

Εκτός από τους Έλληνες, οι τουρκικοί όχλοι στοχοποίησαν και άλλες μεινότητες:

«την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου διαδόθηκε, κρυφά από τους μειονοτικούς μαγαζάτορες και νοικοκυραίους (Ελληνες, Αρμένηδες και Εβραίους), πως στις 6 Σεπτεμβρίου θα έπρεπε να αναρτηθεί έξω από κάθε σπίτι ή κατάστημα Τούρκου η σημαία με την ημισέληνο. Ετσι όταν ομάδες εξαγριωμένων τραμπούκων ξεκόπηκαν από τις διαδηλώσεις εφοδιασμένες με ρόπαλα, σιδερολοστούς, μαδέρια με καρφιά, τσεκούρια, δυναμίτιδα, μπιτόνια βενζίνης και φαλτσέτες, ήξεραν πολύ καλά να ξεχωρίσουν τους στόχους τους.» [‘Το Βήμα’ 03/06/2007, βλ. ‘FrontPage’ 24/05/2005]

Ακόμη και πρόσφατα, νέες μαρτυρίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ο Σουλεϊμάν Τανιέλ, ο οποίος στα 20 του τότε χρόνια ασκούσε καθήκοντα αστυνομικού στην περιοχή του Πέρα, όπου έγιναν οι λεηλασίες, λέει πως «χιλιάδες άνθρωποι σαν να είχαν συνεννοηθεί λεηλατούσαν», και αποκαλύπτει σήμερα ότι ο φρουρός του τότε Πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές διευκόλυνε τους πλιατσικολόγους να προχωρήσουν στις λεηλασίες:

«…το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου περπατούσε μαζί έναν συνάδελφό του κοντά στο λύκειο του Γαλατά. Μόλις άκουσαν ότι ξέσπασαν επεισόδια στην ταβέρνα Asmalimescit Andon κατευθύνθηκαν αμέσως προς τα εκεί και έμειναν άφωνοι με αυτά που είδαν. […] Ο Τανιέλ ήθελε τότε να πυροβολήσει στον αέρα για να τρομάξει τους πλιατσικολόγους και να σταματήσουν. “Ενώ προχωρούσαμε είδα το γνωστό μαγαζί Lion να λεηλατείται. Τότε έβγαλα το όπλο μου για να εμποδίσω τους πλιατσικολόγους. Εκείνη τη στιγμή όμως κάποιος με χτύπησε στον ώμο. Ο φρουρός του Μεντερές, Μπουμίν Γιαμάνογλου, και ο αρχηγός της αστυνομίας Ιχσάν Μπέη με έσπρωξαν στο αυτοκίνητο και μου είπαν “τι κάνεις εσύ;”. Επειδή ήταν ανώτεροί μας δεν μπόρεσα να ρωτήσω γιατί με εμπόδισαν”.» [‘Πολίτης’ 08/09/2010 σελ. 6]

Η γνώση πως τα Σεπτεμβριανά ήταν οργανωμένα έχει πλέον καθιερωθεί και επισημοποιηθεί και στην τουρκική κοινή γνώμη. Πρόσφατα, η τουρκική ταινία “Güz Sancısı” (”Πληγές του Φθινοπώρου”) μιλά καθαρά για την προβοκάτσια στην Θεσσαλονίκη και για την καθοδήγηση των όχλων από την κυβέρνηση Μεντερές [βλ. ‘Ελευθεροτυπία’ 30/04/2009, ‘American Orthodox Institute’ 03/04/2009].

Έχει τεράστια σημασία να διαφανεί η κρατική εμπλοκή στα Σεπτεμβριανά, διότι αφ’ενός τεκμηριώνεται ο ρόλος της Τουρκίας (κράτους, παρακράτους και ενόπλων δυνάμεων) σε όλες σχεδόν τις σφαγές κατά μειονοτήτων και εθνικών ομάδων, επισημοποιείται η ρατσιστική φύση του κράτους αυτού, αλλά και την ίδια στιγμή κρίνονται δειλοί ή/και ύποπτοι οι πολιτικοί ηγέτες Ελλάδας και Κύπρου που, όχι μόνο δεν εγκαλούν την Τουρκία για τα αιμοβόρα, ρατσιστικά πογκρόμ της κατά των Ελλήνων, αλλά σπεύδουν κιόλας να την αποενοχοποιήσουν και να της δώσουν άφεση αμαρτιών!

Αφού λοιπόν είναι κοινώς αποδεκτό και σκληρά τεκμηριωμένο πως τα πογκρόμ κατά των Κωνσταντινουπολιτών ήταν οργανωμένα από το τουρκικό κράτος, τότε γιατί ο δήθεν ηγέτης των Κυπρίων «εθνικοφρόνων», πρόεδρος του δεξιού, νεοφιλελεύθερου ΔΗΣΥ (το οποίο θέλει να μονοπωλεί την ιστορική μνήμη της ΕΟΚΑ) Νίκος Αναστασιάδης, πριν πέντε χρόνια, ως προσκεκλημένος (!) του Πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, έδωσε άφεση αμαρτιών στην Τουρκία και έφταιξε την ΕΟΚΑ για τις σφαγές;

Ας θυμηθούμε τις δηλώσεις του, τις οποίες έκανε έπειτα από συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Μιλώντας σε επιτηδευμένη καθαρεύουσα είπε:

«Πόσο υπέφερε ο Ελληνισμός της Κωνσταντινουπόλεως, οσάκις, αντί της σωφρόνου συμπεριφοράς, επιλέγαμε ως πατριωτικήν πράξιν τα συνθήματα. Δεν θέλομε να επαναλάβωμεν την ιδίαν πορείαν. Δεν θέλομε να διαπράξωμεν τα ίδια λάθη». [‘Ελευθεροτυπία’ 14/02/2005].

Καταλάβατε αγαπητοί αναγνώστες; Όταν ο ΔΗΣΥ θέλει να μαζέψει ψήφους από τις «δεξιές» δεξαμενές, θυμάται τον αγώνα τις ΕΟΚΑ, το «έπος του 55-59», τις αγχόνες, το «η Κύπρος είναι ελληνική», τους αχυρώνες και τον Μαχαιρά. Σε πιο υποχθόνιο επίπεδο, και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, συνεχίζει να φανατίζει τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους του με το «καλός Τούρκος ο νεκρός Τούρκος», «ΕΟΚΑ-Β’ ξανακτύπα», «το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει». Στο πρώτο σφύριγμα όμως που δέχτηκε ο ηγέτης της «εθνικόφρονης» αυτής παράταξης από τον εγκληματία Τούρκο Πρωθυπουργό, ο Νίκος Αναστασιάδης ξέχασε τα όσα οι πολιτικοί υφιστάμενοι του παπαγαλίζουν στους μαθητές της ΜΑΚΙ, στους φοιτητές της Πρωτοπορίας, στους νεολαίους της ΝΕΔΗΣΥ και στους ηλικιωμένους θαμώνες των «Εθνικόφρονων Σωματείων».

Στην πρώτη ευκαιρία που του δόθηκε, ο Νίκος Αναστασιάδης έθαψε και σπίλωσε την ΕΟΚΑ. Την καθύβρισε και την μείωσε σε «άφρονη συμπεριφορά» και «συνθήματα». Ο Νίκος Αναστασιάδης προτίμησε να αγνοήσει τα γεγονότα. Αντί να φταίξει τους πράκτορες της Τουρκίας και τους υποκινούμενους αιμοδιψείς όχλους των βιαστών, των κλεφτών και των φονιάδων, τους έδωσε άφεση αμαρτιών και προτίμησε να ρίξει το φταίξιμο στους «άφρονες» επαναστάτες της ΕΟΚΑ.

Αυτός είναι ο Νίκος Αναστασιάδης. Αυτός είναι «φίλος πρόεδρος του ΔΗΣΥ», ο φίλος του Σταύρου Ευαγόρου και του ΑΚΕΛ [‘Πολίτης’ 08/09/2010 σελ. 7]. Η εθνοφοβική κυβέρνηση Χριστόφια, η κυβέρνηση των συλλήψεων, της συμβολοκτονίας, της φίμωσης και των ξυλοδαρμών από τους παρακρατικούς, η κυβέρνηση των ανεπανάληπτων υποχωρήσεων και της σταλινικής συμπεριφοράς έστρεψε τα βλέμματα όλων μας μακριά από το άλλο σκέλος της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, τον ΔΗΣΥ και τον ηγέτη του Νίκο Αναστασιάδη. Ο «Μπλε Χριστόφιας», όπως τον χαρακτήρισε το ‘Χριστόφιας-Watch’ [11/07/2010], δεν έχει ουσιαστικές διαφορές από τον …«κανονικό Χριστόφια» όσον αφορά τασφιχταγκαλιάσματα με τους Τούρκους φασίστες, τους αμετανόητους δολοφόνους, τους βιαστές και, βεβαίως, την τοπική τουρκοκυπριακή ακροδεξιά.

Την στιγμή που τα βλέμματα όλων είναι στις υποχωρήσεις και τα ξεπουλήματα Χριστόφια, ο Νίκος Αναστασιάδης συνεχίζει με το ίδιο πάθος στην ίδια γραμμή που πολιτευόταν και το 2004 με το ΝΑΙ στο Σχέδιο Ανάν, και το 2005 με την καθύβριση της ΕΟΚΑ και την άφεση αμαρτιών όσον αφορά τα Σεπτεμβριανά. Τι να σημαίνουν τα φιλιά και οι αγάπες με όλες τις μαριονέτες της Άγκυρας, από τον υιό του Ραούφ Ντενκτάς, τον Σερντάρ Ντενκτάς μέχρι τον μουτζαχίντ της ΤΜΤ Μεχμέτ Αλί Ταλάτ [βλ.‘SigmaLive’ 14/05/2010, ‘Σημερινή’ 20/04/2010];

Τι να σημαίνουν άλλωστε τα τραπεζώματα με τον νυν Πολιτικό Αττιλάρχη Ντερβίς Έρογλου; Οι δηλώσεις Αναστασιάδη μετά το «φιλικό δείπνο» του με τον Ντερβίς Έρογλου, αντικατοπτρίζουν επακριβώς τις απόψεις του ανδρός όσον αφορά την Ιστορία και την διδακτική της ιδιότητα, αλλά και πως παραδέχεται πως εθελοτυφλεί συνειδητά μπροστά σε αποδεδειγμένα γεγονότα. Όπως μεταφέρει τις δηλώσεις του Νίκου Αναστασιάδη το επίσημο ιστολόγιο του ΔΗΣΥ, τις οποίες έκανε παρέα με τον Ντερβίς Έρογλου:

«Γι αυτή την ευρωπαϊκή προοπτική πρέπει όλοι να εργαστούμε, αυτό το οφείλουμε στα παιδιά και εγγόνια μας. Πρέπει να ξεχάσουμε το παρελθόν μας και να είμαστε γενναίοι αρκετά να κοιτάξουμε μπροστά» [‘Disyblog.org.cy’ 06/07/2010]

«Πρέπει να ξεχάσουμε το παρελθόν μας»! Για τον Νίκο Αναστασιάδη,  «γενναίος» είναι όποιος συναγελάζεται με τον κατοχικό Ερντογάν και τα όργανά του Σερντάρ, Ταλάτ, Αβτζί, Ερτουγρούρογλου, Έρογλου. Πράγματι, πολύ «γενναίο» πράμα να υποκύπτεις στις απαιτήσεις των ισχυρών, των δολοφόνων και των βιαστών! Ο Νίκος Αναστασιάδης «ξέχασε το παρελθόν» μας μια χαρά! Απενοχοποίησε την Τουρκία για τα πογκρόμ, έριξε το φταίξιμο στην ΕΟΚΑ, και απ’ ότι φαίνεται ετοιμάζεται να αποενοχοποιήσει για μια ακόμη φορά την Τουρκία, προετοιμάζοντας το έδαφος για την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που απεργάζεται ο Χριστόφιας, ο Τσελεπής και ο Ντάουνερ. Θαυμάστε, λοιπόν, ένα «γενναίο» «εθνικόφρονα» που ετοιμάζεται να διαδεχτεί τον Δημήτρη Χριστόφια στην Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας!