Οι (εναπομείναντες) υποστηρικτές του ΑΚΕΛ κατάλαβαν ότι είναι απομονωμένοι και μέσα στην απελπισία τους προβαίνουν σε συνεχή ολισθήματα. Σε σημείο μάλιστα που γίνονται προκλητικοί απέναντι στον λαό και τη συνείδηση του Κύπριου πολίτη.
Τη στιγμή που εκκρεμεί το πόρισμα της ερευνητικής επιτροπής για τα γεγονότα στο Μαρί και ενώ ακόμα ο λαός ζητά δικαίωση έρχονται τα μέλη της νεολαίας του ΑΚΕΛ να οργανώσουν αντιδιαδηλώσεις για να “υπερασπιστούν τους θεσμούς” όπως αναφέρουν.
Να “υπερασπιστούν τους θεσμούς” αυτοί που έγραψαν τους θεσμούς στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, είτε με διορισμό μονομελών (αν είναι δυνατόν) επιτροπών για να κρίνουν εαυτούς, είτε με μη ανάληψη πολιτικών ευθυνών στη βάση της λογικής “φταιν όλοι εκτός από μας”. Η υπεράσπιση των θεσμών γίνεται με την απομάκρυνση αυτών που είναι ανεύθυνοι και καταστρατηγούν τους θεσμούς και τη θέση η οποία τους έχει δοθεί από τον λαό. Τον λαό που αυτοί οι ίδιοι αγνοούν επιδεικτικά! Τον λαό που εξέφρασε ανοιχτά την επιθυμία του για παραίτηση των ανευθύνων που τον κυβερνούν (σχετικές δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν του λόγου του αληθές για όσους δεν πείστηκαν από τις κινητοποιήσεις στους δρόμους), τον λαό που ξενυχτούσε έξω από το προεδρικό στις 11 Ιουλίου ζητώντας να μιλήσει με οποιονδήποτε μέσα στο προεδρικό αλλά εις μάτην, τον λαό που ζητούσε να ακούσει μια συγγνώμη και πάλι εις μάτην!
Από τη στιγμή που ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι υπουργοί του με εγκληματική αφέλεια και αμέλεια οδήγησαν στην ανατίναξη στο Μαρί, τότε η υπεράσπιση των θεσμών θα γίνει μόνο με την απομάκρυνση όλων αυτών που επικίνδυνα παίζουν με την εθνική ασφάλεια του τόπου.
Η δικαίωση θα έρθει μόνο με την κάθαρση. Και σίγουρα αυτή δεν θα έρθει με πορείες υπεράσπισης όλων αυτών που πριν από λίγες ημέρες περνούσαν από την ερευνητική επιτροπή για να δώσουν λόγο για τα γεγονότα και δήλωναν ότι “δεν θυμούνταν” ή “δεν γνώριζαν” πού ήταν ο μεγαλύτερος ηλεκτροπαραγωγικός σταθμός της χώρας τους.
Εμείς δηλώνουμε πως θα είμαστε υπερασπιστές της πατρίδας μας, του λαού μας, του έθνους μας. Τους θεσμούς πλήττουν αυτοί που τους ποδοπατούν και όχι ο λαός που ζητά δικαίωση.