Ο Χριστός δε φάνηκε μόνο για στιγμή, ούτε για λίγη ώρα. Αντίθετα φάνηκε για πολλές ημέρες – χρόνια ότι είναι ζωντανός, κατέβηκε στη γη παίρνοντας σάρκα και οστά δηλ. έγινε Θεάνθρωπος. Με την ανάστασή Του, Ο Θεός έσωσε τον άνθρωπο από την κατάρα του Αδάμ και την υποταγή του στο διάβολο χαρίζοντας μας έτσι την μακαριότητα και την ελευθερία. Επιβεβαίωσε ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός Του. Έτσι λοιπόν, ας μετατραπεί και μέσα μας, μέσω της αληθινής μετάνοιάς μας, ο θάνατος σε πηγή ζωής και ειρήνη. Ας αγωνιζόμαστε όσο ζούμε, να μεταποιούμε το θάνατο της αμαρτίας, σε ζωή Του Θεού. Μόνο τότε η χαρά θα γεμίσει ολάκερη την ύπαρξή μας, τη ψυχή, το σώμα και το μυαλό μας κι ο αναστάσιμος χαιρετισμός θα έχει περιεχόμενο και νόημα ζωής

“Ανάστα, ο Θεός, κρίνον την γην ότι συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι”